Druk in Jordanië

Er zijn een aantal vrienden van mij in Jordanië alsook een andere groep. Blijkbaar is het momenteel vrij druk in Jordanië. Het kan ook niet anders. Overal waar je kijkt, maken ze reclame voor Jordanië. Ik ben Jan en ik ben Piet... Wel leuke reclame maar dit is Jordanië niet.
Omwille van de drukte moet ik toch wel een aantal reservaties op voorhand maken hetgeen ik eigenlijk nooit doe. Er is meestal wel plaats genoeg. Hopelijk heeft de drukte geen invloed op de prijzen.
Deze avond maakte ik nog twee afspraken: mijn hotelletje voor de eerste avond in Amman en eentje in Kerak. In beide hotels heb ik al een paar keer geslapen en op het einde van het gesprek als je uw naam moet zeggen is het meestal van 'oh I know you, you have been here before.' Eigenlijk is dit heel leuk om te horen. De mensen appreciëren het daar enorm als je terugkeert en dat schept wel een band. Ook als je zoals ik er nu een paar jaar niet geweest bent. Ze herkennen u nog en dit is fijn. Dat is ook mijn drijfveer om terug te keren. Mensen die je kent terug zien en kijken hoe ze veranderd zijn. Zo heb ik een fijne band met de familie Nawafleh die het hotel al-Anbat uitbaten in Wadi Musa. Hun zoon Khaled kwam al enkele keren over en logeerde een paar keer bij mij. Het is onvoorstelbaar hoe dankbaar ze u daarvoor zijn. Je wordt als het ware familie.
Die keer, toen Khaled weer op bezoek kwam, verging het mij niet zo goed. Ik was de avond ervoor blijven plakken in mijn stamcafé en na het nuttigen van de nodige rodenbachjes ging ik nog vrij recht naar huis. Dat dacht ik en eigenlijk denk je dat altijd na een avondje stappen. Maar 's morgens had ik een razende kater en kon het geplande bezoek met Khaled aan Gent echt niet aan. Ik zweefde tussen mijn bed en het toilet. Een smoesje was op zijn plaats die dag en Khaled verkende dan maar alleen Gent. 's Avonds was ik gelukkig beter en ook op zondag was alles in orde en hadden we toch nog een fijn weekend.
Tja, Rodenbach, telkens ik u in mijn handen heb en doorslik denk ik aan die bewuste dag.
Maar dit doet mij afwijken. Druk in Jordanië! Eigenlijk is dit niet echt een probleem omdat sites zoals die van Petra groot genoeg zijn maar je moet wel de horden voor zijn door iets vroeger op te staan. Voordeel is ook dat ik een aantal alternatieve wegen ken die de anderen meestal niet doen. Zo heb je bijvoorbeeld de wondermooie tocht van Klein Petra naar Petra. Dit doen zo weinig toeristen. Ook de wandeling naar Jebel Haroun is niet te versmaden.
Wat er soms raar is in Petra en niet alleen daar: je ziet soms volle bussen arriveren met nette heren en dames. Ze komen recht van het Mövenpick-ontbijt met meneer in zijn Lacoste t-shirtje bengelend over zijn westerse dikke buik en mevrouw met haar Louis Vuiton handtas. Als ze passeren is het alsof je in Planet Parfum staat. Eigenlijk allemaal niet erg behalve het schoeisel dat ze soms aan hebben. Ze bezoeken een historische site in een adembenemend bergachtig landschap en ze lopen verdomme op hakken! Velen van hen gaan dan ook dikwijls niet verder dan al-Kazneh en misschien tot aan het amfitheater maar verder kan niet want dan hebben ze geen hakken meer om hun Mövenpick-buffet te halen.
Ik lach hier niet mee hoor maar je ziet wel wat als je even halt houdt aan het begin van zo'n site.
Ik ben Jan en ik ben Piet...Jordanië blijf aub Jordanië